Bevallingsverhaal van Joost

Op donderdag 11 december om 11.50 uur had ik een afspraak bij New Life staan om gestript te worden. Eerder die week, op de maandag, stond ook een stripsessie gepland, alleen was ik toen zó verkouden, dat ik dat niet zag zitten. Stel je voor dat de bevalling zou doorzetten? Op de donderdag ging het wel al wat beter, alleen voelde ik me nog steeds verre van fantastisch.

Het wachten duurde lang, uiteindelijk was ik om 12.20 aan de beurt. Eerst werd er een echo gemaakt om te kijken of ik nog voldoende vruchtwater had. Zo niet, dan zou ik naar het ziekenhuis moeten. Dit is een standaard procedure. De verloskundige (Francis) kon me goed strippen en ze had goede hoop: Ik had al een kleine 3 cm ontsluiting en ze kon het hoofdje goed voelen. Ook kon ze de vliezen rondom het hoofdje goed losmaken. Dit beloofde wat! Voor de zekerheid werd er toch een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog voor de volgende dag.

Ik ben na de afspraak weer terug gegaan naar mijn ouders om daar te lunchen. Maarten was daar ook tijdens mijn afspraak. Die hoefde van mij daar niet bij te zijn. Ik had al vrij snel wel wat krampjes, maar het voelde aan als menstruatiekrampen, dus mild. We zijn rond 14.00 uur weer naar huis gegaan.

lees meer


  

Vakantie dag 1 t/m 4

Even een update vanuit Frankrijk.

De heenreis naar Clairvaux-les-Lacs verliep zeer voorspoedig! Onze eerste stop was pas in Wasserbillig (Luxemburg). Maarten was sinds ons vertrek om 05.00 uur gewoon wakker gebleven. Toen we rond 09.30 stopten zagen we wel dat hij wat in ging dommelen. Dus een betere plek om te stoppen (en juist ook te tanken-lekker goedkoop) was er niet. Onze tweede stop was in Frankrijk, met nog 2 uur te gaan voor dat we aan zouden komen. Rond 15.30 kwamen we dan aan op de camping. Wat is het heerlijk om aan te komen en alles staat al klaar! We konden onze spullen dumpen en meteen de camping gaan verkennen.

lees meer


 

Bevallingsverhaal

Op dinsdag 29 maart om 13.45 uur, had ik een afspraak staan bij de verloskundige en haar stagiaire. Toen we binnen waren, stelde de stagiaire voor me te strippen om zo de bevalling proberen op te wekken. Na inwendig onderzoek bleek dat het strippen mogelijk was, omdat ik al een kleine 2 cm ontsluiting had. Toen we weer thuis kwamen, kreeg ik al snel last van mijn rug. Een vervelende, zeurende pijn onderin.

De hele dag verder was het rustig. We hebben nog boodschappen gedaan en Sebas is op tijd op bed gegaan omdat hij woensdag weer moest werken. Ik ben zo tegen 12 uur ’s nachts op bed gekropen, maar echt slapen kon ik niet.

Om 01.30 uur werd ik overvallen door een heftige pijngolf, die maar niet over leek te gaan. Ik ben maar naar beneden gegaan, waar ik nog meer last kreeg van weeën. Ik hoopte zo dat dit niet voorweeën waren, maar het echte werk! Na 2 uur last te hebben gehad, heb ik om 03:30 uur Sebas ook maar eens wakker gemaakt en hem verteld dat ik dacht dat het begonnen was. Hij mocht van mij nog wel even blijven liggen (voor het geval dit toch voorweeën waren), maar hij kwam om 04:00uur toch maar uit bed en heeft zijn dekbed meegenomen naar beneden, waar ik in de kamer zat te puffen.  Ik kon het allemaal nog prima behappen, mits ik maar meteen met de weeën meezuchtte. Soms was ik te laat en dan kon ik het moeilijk verwerken. De weeën kwamen heel snel om de paar minuten, maar we belden de VK nog niet. Ik vond het zonde om ze uit bed te bellen, als het nog niet nodig was. Om half 8 vond ik dat ze nu wel eens uit bed mochten komen en heeft Sebas gebeld. Drie kwartier later om 08.15 uur, kwamen ze met z’n tweeën er aan. Ik werd onderzocht en tot mijn grote teleurstelling had ik nog steeds maar 2 tot 3 cm ontsluiting. Waar had ik dan de afgelopen 6 uur aan gewerkt??

lees meer