Dit jaar was 11 november (Sint Maarten) op de woensdag. En op de woensdag gaan de kids altijd naar opa en oma toe en blijven daar slapen. Papa en mama wilden natuurlijk wél graag met Maarten lopen, dus was het vertrekpunt, de Oosterstraat. Vandaar uit zijn we naar opa en oma Pas gegaan en hebben daar een blok gelopen. Ook nog even via Anita en Sander en daarna weer richting opa en oma Pas. Maarten had er dit jaar veel meer zin in dan vorig jaar. Hij zong bij elk huis heel mooi: “Sint Maarten, Sint Maarten. – De koeien hebben staarten. – (diepe ademhaling) De meisjes hebben rokjes aan. – Daar komt Sint Martinus aan.”  Daarna vertelde  hij aan vele mensen dat hij ook Maarten heet en hoe zijn lampion gemaakt is. Hij maakte graag een praatje met de mensen. Op een gegeven moment zeiden we tegen hem: “Je hoeft je niet tegen iedereen te zeggen dat je Maarten heet. Die mensen zeggen ook niet hoe zij heten”. Maar hij wilde dat zelf graag en toen ging hij mensen ook vragen naar hun namen.

Na het rondje in Nieuw-Buinen zijn we nog even naar onze buurvrouw geweest, want die rekende er ook op en daarna nog even zingen bij opa en oma Missche.

Na een paar snoepjes was het echt alweer de hoogste tijd om naar bed te gaan.