Vanmiddag zijn we met z’n drietjes wezen geocachen in Zuidveld, vlakbij ouwe oma Missche.
Het begon al goed: bij een slagboom werd gewaarschuwd voor monsters. Dit vond Maarten wel erg spannend. Toen we het eerste ‘monster’ gevonden hadden, wist hij waar hij aan toe was en durfde de tocht wel voort te zetten. Joost zat lekker in de rugdrager.
Op de terugweg hebben we een bezoekje aan ouwe oma gebracht en daarna hebben we pizza’s gehaald.
Dinsdagochtend zijn Joost en ik naar de Ikea in Groningen geweest. Even eruit met z’n tweetjes, want Maarten moest gewoon naar school.
Toen we Maarten hadden weggebracht zijn we meteen doorgereden. Eenmaal in Groningen aangekomen, bleek de Ikea pas om 10.00 uur open te gaan. Dus wat dan te doen? Dan maar eens even kijken bij de Bauhaus. Daar hadden ze veel leuke spulletjes en plantjes, dus ik werd al helemaal blij. Joost iets minder, want die had óók leuke spulletjes gezien (boten en olifanten op canvas), maar die mocht hij niet hebben (en dus werd meneer wat bozig).
Na een uurtje ons (lees: mij) vermaakt te hebben, zijn we naar de buren gegaan (IKEA). Op zich had ik de vaart er goed in. Ik zou op zich wel uren kunnen lopen en kijken daar, maar ik weet dat onze jongste zoon dat niet trekt. Eenmaal op de kinderafdeling kwamen we bij de knuffels aan. En ja… daar lag een bak vol olifanten. Joost was helemaal blij! Maar ja…. het waren geen kleine knuffeltjes, maar reusachtige olifanten! Joost kon het niks schelen, die werd vrolijk daarvan en dus ging er ook een olifant mee naar de kassa. lees meer
Gezellig met z’n allen uit eten, na het spelen bij Ballorig Hoogezand.
Het lijkt wel alsof alle posts die ik schrijf over Joost, beginnen met het woord: ‘eindelijk’….
Meneer doet over alle mijlpalen gewoon veel langer dan dat Maarten had gedaan. Minstens 3 maanden later, of zoals nu met het praten, nog veel langer.
In het filmpje doet hij het niet, maar ‘mama’ zegt Joost wel (heel veel). Joost heeft namelijk een familie vol met ‘mama’s’. Bij ons thuis is het mama, mama, Maarten en Joost. Een enkele keer zegt hij wel papa, maar dat is niet zo vaak. Ook het woordje ‘ja’ gebruikt hij vaak als je hem iets vraagt. Is het antwoord ‘nee’, dan zegt hij gewoon niks.
Vanmorgen riep hij ineens (toen Bumba op de tv was) ‘Bumbaaaaaa’. En als ik het nu echt goed gehoord heb, ook nog ‘Aap’ (zijn knuffel).
Ik hoop zo dat hij nu eindelijk eens doorzet. Dus dan maar meteen de moeilijke woorden en slaan we de makkelijke zoals bal, boom en poes maar over 😉
