Zondagmiddag hebben we Maarten z’n 4e verjaardag gevierd.
Al een paar weken voor z’n verjaardag verkondigde hij aan iedereen, dat hij geen cadeautjes wilde en geen verjaardag wilde vieren. Hij had ook geen zin meer om naar school te gaan. Iets waar hij juist al een hele tijd naar uitgekeken had. Wat zou er toch in dat koppie omgegaan zijn? Het zou me dus benieuwen hoe deze verjaardag zou uitpakken. We hoopten dat het niet zo zou gaan als met Sint Maarten, waar hij ook koppig volhield dat hij niet wilde zingen voor snoepjes (en dat dus ook niet deed!)
‘s Ochtends heeft hij van ons een ‘klein’ cadeautje gekregen van lego: een hoogwerker en een veegwagen. Hier heeft hij de hele ochtend lekker mee gespeeld. Dit zou vast goed komen voor de rest van de cadeautjes. Het ‘grote’ cadeau zou hij krijgen op zijn verjaardag.
Opa en oma Missche en Eric kwamen als eerste. En gelukkig… hij wilde ook hun cadeautjes maar wát graag hebben en hij was ook blij met hun komst. Dit kwam wel goed.
De hele middag heeft hij het heel leuk gehad (behalve dat hij de halve muur heeft gesloopt, omdat hij aan het traphekje ging hangen en deze los schoot). Hij kreeg van veel visite leuke dozen (met lego). Ook heeft hij nog een leuk boekje gekregen ‘Het eenzame vuurvliegje’, een magnetische letterdoos, playmobil politiehelikopter en een rekenspelletje. Dus hij was goed verwend!
Maandag was hij dan écht jarig, maar moest eerst naar school. Juf Fransje had een liedje gestuurd om 07.30 uur:
Op de vraag van juf: “Wat heb je gekregen voor je verjaardag?” antwoordde hij: “Alleen maar dozen.” Ik bracht hem vrolijk in de klas, met z’n traktatie, maar om 10.30 uur werd ik gebeld: “Maarten zegt dat hij moet overgeven en dat hij ziek is”. Dus hop! Snel in de auto om hem op te halen.
Ze waren lekker aan het gymmen in het speellokaal, toen ik aankwam. Meneer kwam met een big smile naar me toe, gaf me een dikke zoen en een knuffel en kwebbelde er flink op los.
Ziek…. hmmmmm….. Ik gok dat hij liever de ‘dozen’ in elkaar wilde zetten, dan het geneuzel op school.
Bij aankomst thuis stond er nog een verrassing met een plastic tafelkleed erover. Het ‘grote’ cadeau! Hij was er erg blij mee. We hebben dan ook lekker met lego gespeeld deze dag.
Nou ja… gespeeld……Sebas moest hard aan het werk om het in elkaar te zetten….. 😉 Wat een straf…..
