Aan de knutsel

Een paar dagen geleden was ik in de bibliotheek en zag ik bij de afdeling ‘nieuwe boeken’ een leuk boek over het zelf maken van knuffels! Natuurlijk moest ik het boek meenemen, aangezien ik op dreef ben de laatste tijd met m’n naaikunsten. Maar ja… waar haal je de tijd vandaan om dit te maken? Ik ben er vanmiddag eens goed voor gaan zitten (heb Maarten bij mijn ouders gebracht) en ik heb in 3 uur tijd een knuffel gemaakt, genaamd: Maarten het Schaap! Hoe toepasselijk!

Supertrots als ik ben op het ding, is onze kleine man iets minder enthousiast over zijn naamgenoot. Het enige wat hij doet als hij het in handen krijgt is…. Hop, op de grond ermee!!!  Gelukkig doet hij dat, sinds vandaag, met alles wat hij in zijn handen geduwd krijgt, dus dat is een schrale troost voor mama.


 

Mijn hand beweegt!

In het filmpje hieronder zie je Maarten lekker bij papa op schoot na z’n laatste (pap)fles. Hij gaat bijna naar bed toe, als hij ineens ontdekt dat hij met zijn arm kan zwaaien en zijn handje kan knijpen. Je ziet de verbazing op zijn gezicht.


 

Het begin van het nieuwe jaar….

….lag Maarten lekker rustig in zijn bedje.

We hadden bezoek van mijn beide broers en schoonzus met Oud en Nieuw. De avond vloog voorbij en voor we het wisten, was het al bijna 12 uur. Spannend! Hoe zou Maarten het gaan doen met al het geknal en de lichtflitsen? Sebas en ik gingen er al vanuit dat het een groot drama zou worden, met een angstig kind. In elk geval konden we op de webcam Maarten eens goed observeren terwijl wij vuurwerk aan het afsteken waren buiten. We hadden de I-pad op de vensterbank neergelegd. Het resultaat: af en toe ging zijn hoofdje eens omhoog, maar verder bleef hij heel rustig. Wat een meevaller!

De volgende ochtend was iedereen alweer vroeg uit de veren. Nou ja, niet iedereen… Maarten was behoorlijk laat uit zijn veren. Om 09.50 uur werd Sebas wakker en heeft toen Maarten ook maar wakker gemaakt, die nog heerlijk aan het slapen was. Onvoorstelbaar! Ik werd om 11.30 uur wakker gemaakt door Sebas.
Daarna hebben we met z’n allen ontbeten en zijn we op nieuwjaarsvisite gegaan.

     

Gisteren hebben we weer bezoek gehad. Dit keer de dames van zwangerschapscursus en hun kindjes. Het was leuk om iedereen weer te zien. Wat zijn de baby’s gegroeid!! En zo zie je ook dat elk kind zich anders ontwikkelt. De een kan dit beter/eerder en een andere kan iets anders weer beter. Maarten zit nog niet zelfstandig, loopt nog niet en drinkt nog niet zelf uit de fles, maar heeft wel als eerste van de 4 baby’s tandjes! En dan al wel 6!! Pfoeh…. toch nog iets wat hij wél eerder heeft dan de anderen… Nu weet ik wel dat 2 kindjes een maand ouder zijn, maar toch ga je vergelijken.