Sinds deze week zet Joost z’n eerste stapjes. Het zijn kleine stukjes van persoon naar persoon.. maar oh… wat heeft hij er een lol in! Wát een stralend koppie heeft hij. Zó trots! En papa en mama zijn dat natuurlijk ook.
Het begon na ons bezoekje aan Ballorig (Maarten z’n feestje). Ik gok dat hij Elza heeft zien lopen en hij dat van haar opgepikt heeft.
Zaterdag 26 maart en maandag 28 maart (2e Paasdag) hebben we Maarten z’n verjaardag gevierd . Zaterdag zijn we naar Ballorig geweest. Dat was een gezellige middag. Maandag kwamen de opa’s en oma’s en oom Arjan, tante Hermien en oom Eric. Jammer genoeg was Sebas ziek en heeft de hele middag op bed gelegen. Maarten was ook niet al te fit, wat ook bleek toen hij op de bank bij opa op schoot heel suf werd (opa was hem ook lekker aan het kriebelen).
Op 30 maart, zijn verjaardag, ben ik samen met Maarten naar de bioscoop geweest naar de film ‘Alvin en the chipmunks’. Hij was nog niet eerder in de bioscoop geweest en hij vond het wel erg leuk! Het was ook erg gezellig (alleen nu was mama ziek ;-( ). Toch geprobeerd om een beetje een verjaardagsgevoel te creeëren zo. Ik hoop dat zijn volgende verjaardag wat gezonder verloopt dan dit jaar. Het was toch wel jammer om zo een verjaardag te moeten vieren.
Aan zijn cadeautjes ligt het in elk geval niet. Hij wou dolgraag poppetjes van Minecraft en heeft daar ook een aantal van gekregen. Ook heeft hij weer veel spelletjes en andere dingen. De fiets heeft hij van ons. Hij is er nog wel een tijdje zoet mee!
Zaterdag zijn we, dankzij de kaarten van oma Pas, naar het nieuwe dierenpark Emmen geweest. We wisten totaal niet wat we konden verwachten qua drukte, maar dit bleek enorm te zijn. Wat een mensen! Met hoge verwachtingen betraden we Wildlands, zoals de dierentuin nu heet. Eenmaal binnen kozen we als eerste voor ‘Jungola’, waar ook enorme kassen bij waren. Het was ontzettend warm en megadruk in de grote kas. De rij voor attractie 1: de boottocht, hebben we overgeslagen want dat was niet te doen vanwege de drukte. Ook voor het klimparcours stond een rij, maar daar zijn Maarten en Sebas wel in gaan staan. Al met al, heeft dat wel een half uur geduurd, voordat ze er weer uit waren. Ik was ondertussen met Joost wat aan het rondscharrelen en zweette me kapot. Toen de heren klaar waren, wist ik niet hoe snel ik uit die kas moest komen. WEG!
Toen via het plein, naar de volgende wereld: Nortica. De ijsbe(e)r(en) waren nauwelijks te zien, doordat er maar een kleine kijkruimte was en ontzettend veel mensen. Dus ik heb alleen via de fotocamera de ijsberen gezien(toestel heel hoog houden en hopen op een ijsbeer op de foto). Toen we hetzelfde pad weer terugliepen op weg naar het centrale plein, kwamen net de dierverzorgers van de zeeleeuwen met vissen aan zetten. Dus dat was wel even leuk om te zien. Attractie nr 2: De ‘Artic 1’ , een simulator, hebben we vanwege de wachtrij, niet gezien.
Daarna het laatste deel: de Serenga. Hopend op meer dieren, maar wederom teleurgesteld omdat ook hier veel dieren niet in hun verblijven te zien waren. Geen leeuwen, nijlpaarden en giraffes. Jammer…..
De savanne ziet er wel al mooi uit. Alleen ook hier hebben we attractie nr 3: de safari, niet gedaan want hij was niet open.
Drie ‘top’ attracties: alle drie niet gezien.
Ik ben blij dat ik nog geen abonnement heb genomen. Voor deze dag mag ik niet klagen, want voor €12,50 voor 4 personen (pre-opening Albert Heijn-klanten), is natuurlijk geen geld. Alleen als dit mij een beeld moet geven van een fantastische dierentuin, dan zeg ik: ‘Nee, dat is het nog zeker niet!’
Ik kom over een jaartje misschien wel weer eens terug, als alles wat meer begroeid is, er meer dieren zijn en als alle gevaarlijke punten weggewerkt zijn (ja, die zijn er véél te véél).
En ook dit jaar zijn we weer met m’n broers en schoonzus op vakantie geweest. En wederom was het weer erg gezellig. Dit jaar waren we wat laat met boeken, maar gelukkig was er nog een wellnesshuisje vrij, zodat wij van 29 februari (jaja, schrikkeldag) t/m 4 maart heerlijk konden relaxen.
Traditiegetrouw hebben we op de eerste avond gegourmet. Hermien neemt elk jaar vlees mee van slagerij Veenhoven en elk jaar is het weer heerlijk!
De tweede dag was het erg guur boven in de heuvels. Een kleine wandeltocht naar het hoogste punt van de Belgische Ardennen hebben we moeten staken, vanwege het slechte weer (en omdat we niet wisten hoe we er moesten komen vanaf de parkeerplaats 😉 ) Joost trok de gure wind niet, en wij vonden het ook niet aangenaam, dus zijn we naar het plaatsje Malmedy gegaan. Daar was het prima te doen. Een aantal jaar geleden zaten wij ook al eens in dit plaatsje, dus het was niet onbekend voor ons. We hebben daar nog heerlijke bonbons gekocht. Thuis hebben we nog een Nerf-gevecht gehouden, want we hadden onze 4 pistooltjes meegenomen. Hilarisch!
