… gebeurt er van alles in huis. Alleen had mama dat niet door, ook al sliep ze niet.
Ik ging eventjes op de bank liggen rusten. Even de buik ontlasten en mijn oogjes dicht. Op de achtergrond was de IPad te horen en wat zacht gerommel. Niks aan de hand dus. Totdat Maarten bij me kwam om mij iets te laten zien.
Wat ik toen zag, was erg grappig: bijna alle tapijttegels in de hal waren door Maarten vakkundig er uit gehaald en in de keuken opgestapeld. Ik kon gewoon niet boos worden. Omdat hij zo hard gewerkt had (hij zei dat zelf ook) kreeg hij eerst maar een pakje appelsap en een snoepje. Toen papa maar eventjes op de hoogte gebracht van zijn actie. Ook hij kon er wel om lachen. Alleen was papa ‘s avonds wel de klos: hij mocht gaan ‘puzzelen’ (zoals Maarten dat zo leuk omschreef!)
