dag 10: Sagenroute (de laatste voor de coin!)

Vandaag wilden we de laatste stempel verdienen voor de coin. Dus we besloten de Sagenroute te doen. Het stond als ‘leuk’ en ‘makkelijk’ aangeschreven. Maar manman… het was de bult flink omhoog, met op zich wel grappige beelden. Maar ik kan me voorstellen dat de kinderen het niet zo fantastisch vonden (en ik eerlijk gezegd ook niet). We moesten een p*kke-eind de heuvel op lopen en toen begon het óók nog te regenen. Met nog zo’n 600 m te gaan was de vraag: “Wat doen we?”

We besloten dat Sebas door zou gaan, aangezien hij toch sneller kan dan 2 kleine kinderen. En ik ging met de kids weer terug naar de auto. Daar hebben we best nog wel lang over gedaan, omdat het best steil was allemaal.

We waren al een kwartier in de auto aan het schuilen, toen Sebas ook weer bij ons terugkwam: mét stempel, whohoooww!

Óp naar het VVV kantoor van Längenfeld, voor onze felbegeerde en welverdiende geocoin! En als beloning ook nog even uit eten geweest in het dorp.


  

Dag 6 winklen geolehrpfad & geocache

Vandaag gingen we eerst eventjes plonsen in het zwembad. Omdat het zonnetje al snel wegging (zoals elke keer als we gingen zwemmen), waren we er na een uurtje wel weer klaar mee. Wat dan te doen?

Er was een geocache (‘Winkelbergsee’) en dat was meteen ook  de route van een geolehrpfad. Dus leuk en leerzaam voor kinderen en voor ons. We moesten 8 punten bij langs in ongeveer 7,5  km.  Net zoals altijd moest er wel heuveltje op gelopen worden en dit was af en toe best even zweten. Joost hield niet alles vol en ging af en toe bij Sebas op de nek.  Elk punt dat we vonden, moesten we stansen op de schatkaart. lees meer


 

Op stap met Joost

Dinsdagochtend zijn Joost en ik naar de Ikea in Groningen geweest. Even eruit met z’n tweetjes, want Maarten moest gewoon naar school.

Toen we Maarten hadden weggebracht zijn we meteen doorgereden. Eenmaal in Groningen aangekomen, bleek de Ikea pas om 10.00 uur open te gaan. Dus wat dan te doen? Dan maar eens even kijken bij de Bauhaus. Daar hadden ze veel leuke spulletjes en plantjes, dus ik werd al helemaal blij. Joost iets minder, want die had óók leuke spulletjes gezien (boten en olifanten op canvas), maar die mocht hij niet hebben (en dus werd meneer wat bozig).

Na een uurtje ons (lees: mij) vermaakt te hebben, zijn we naar de buren gegaan (IKEA). Op zich had ik de vaart er goed in. Ik zou op zich wel uren kunnen lopen en kijken daar, maar ik weet dat onze jongste zoon dat niet trekt.  Eenmaal op de kinderafdeling kwamen we bij de knuffels aan. En ja… daar lag een bak vol olifanten. Joost was helemaal blij! Maar ja…. het waren geen kleine knuffeltjes, maar reusachtige olifanten! Joost kon het niks schelen, die werd vrolijk daarvan en dus ging er ook een olifant mee naar de kassa. lees meer


   

Dag 12 en 13

De laatste dagen van de vakantie waren alweer aangebroken. Het gaat toch ook veel te snel voorbij.

Donderdag gingen we, behalve ‘s ochtends zwemmen, nog even naar een ‘Waldspielplatz’ in het naastgelegen dorpje Bollenbach.

Maarten en ik hebben daar nog een poging gedaan om de geocache te vinden. We moesten de heuvel omhoog via een smal paadje. Toen we eenmaal vlakbij waren (nog 25 meter te gaan), bleek dat we nog een stuk heel steil omlaag moesten (of misschien via een ander paadje??) Daar gingen we ons in elk geval niet aan wagen, dus we zijn weer naar beneden gegaan om gauw weer verder te spelen.

Toen het ging regenen, zijn we weer weg gegaan om (heel impulsief) weer uit eten te gaan in Haslach, bij hetzelfde restaurantje als eerder. Maarten vond de pasta daar zó lekker en wij vonden het ook geen straf 😉

lees meer


   

Dag 8 (niks doen)

Ook deze dag doen we lekker kalm aan: beetje zwemmen, beetje spelen en weer uit eten, ditmaal op de camping. Heerlijk! En als het tijd is om naar bed te gaan, feesten de jongens in bed gewoon door! Elke avond (maar dan ook écht ELKE avond) hebben de jongens dikke pret in bed. Gelukkig houden ze zich keurig aan de avondrust vanaf 22.00 uur, want dan begint het steeds rustiger te worden in onze tent. En onze buren kunnen allemaal meegenieten van de geluiden vanuit onze tent. Zelf moeten we ook wel lachen. Vooral als Maarten vragen stelt aan Joost, die dat dan weer beantwoordt met een hele harde “JAAAAAAAAAAAA!”.

lees meer