Vandaag wilden we de laatste stempel verdienen voor de coin. Dus we besloten de Sagenroute te doen. Het stond als ‘leuk’ en ‘makkelijk’ aangeschreven. Maar manman… het was de bult flink omhoog, met op zich wel grappige beelden. Maar ik kan me voorstellen dat de kinderen het niet zo fantastisch vonden (en ik eerlijk gezegd ook niet). We moesten een p*kke-eind de heuvel op lopen en toen begon het óók nog te regenen. Met nog zo’n 600 m te gaan was de vraag: “Wat doen we?”

We besloten dat Sebas door zou gaan, aangezien hij toch sneller kan dan 2 kleine kinderen. En ik ging met de kids weer terug naar de auto. Daar hebben we best nog wel lang over gedaan, omdat het best steil was allemaal.

We waren al een kwartier in de auto aan het schuilen, toen Sebas ook weer bij ons terugkwam: mét stempel, whohoooww!

Óp naar het VVV kantoor van Längenfeld, voor onze felbegeerde en welverdiende geocoin! En als beloning ook nog even uit eten geweest in het dorp.