Zaterdag was een druilerige dag. Veel regen en bewolking. We hebben voornamelijk een beetje in en om de tent gehangen. Beetje internetten, spelletjes spelen, boodschapje doen.
Op zondag was het weer gelukkig weer prachtig! We zijn naar Saalbach-Hinterglemm gegaan, waar boven op de berg Expeditie Kodok was. Met de kabelbaan zijn we omhoog gegaan met de gekregen keycord met de opdrachtenkaart er aan vast voor de speurtocht en een potlood. We moesten kennelijk een keuze maken voor 2 tochten: de makkelijke en de moeilijke. We kozen voor de moeilijke, want die had gps-coördinaten. De eerste paar honderd meter was pittig; stevig de bult omhoog. Ik vroeg me toen wel af of dit wel een verstandige keuze was, maar we zetten door. We kwamen uit bij een meertje met een waterspuit. De opdracht was om te zoeken naar een letter en cijfer. Die hadden we snel. Iets verderop stond ook een opdracht, maar we snapten hem niet. Het had iets te maken met de kaart die we gekregen hadden. Achteraf bleek dat de 2 routes die je kon kiezen, op hetzelfde pad waren, maar in omgekeerde volgorde. Die opdracht die ik niet snapte was de laatste opdracht van de makkelijke route. Dus bij elk punt, had je 2 opdrachten; een voor onze route, en 1 voor de andere. Ook bleek dat we iets mistten; namelijk een coördinatenkaart (die we gelukkig wél op de foto hadden gezet), maar bij onze laatste opdracht toch écht wel nodig hadden. We moesten onderweg namelijk naar allemaal coördinaten toe en het kwadrant (letter&cijfer) ook noteren. Gelukkig liepen er nét achter ons ook een vrouw en kind , die deze kaart met cijferpuzzel wel hadden, dus ze hebben ons daarmee geholpen. Het bleek dat we naar kwadrant P4 moesten (en dus wisten we dan ook welk coördinaat daar bij hoorde). Het was een leuke, afwisselende wandeling. Zo moesten we door een kleine kloof met donkere grot. Ook was er een blokhut dat bestond uit een groot labyrint , we moesten dingen hijsen (hefboom) en rekenen en schuiven bij de letterblokken. Ook kwamen we weer koeien tegen, die dwars voor de ingang van een hekje stonden, naar het pad wat wij moesten nemen. De koeien kwamen weer op ons af (we hadden vorig jaar nog vers in het geheugen staan), dus we waren wél een beetje huiverig en voorzichtig. Sebas heeft de koeien wederom afgeleid maar de koeien leken ons in eerste instantie leuker te vinden en kwamen naar mij en de kids toe. Gelukkig had Sebas na een tijdje succes en gingen de koeien weg van het toegangshekje en konden we de weg weer vervolgen.
Bij kwadrant P4 aangekomen en daarna de gps verder te volgen, kwamen we uit bij een grote hut met cijferslot. Gelukkig konden we de vragen die daar werden gesteld beantwoorden en konden we de getallen invoeren; het slot ging open! Ik had verwacht dat daar toch iets van een kleinigheidje lag voor de kids, maar er was alleen een logboek te vinden.
Maarten en ik wilden daarna nog wel even op de foto met Kodok. Maarten was, toen we daar bij stonden, steeds met iets bezig. Er was aan zijn kant kennelijk een grote drukknop. Heel vreemd. Toen ik op de terugweg nog even op de website van Saalbach keek, zag ik ineens dat wij op hun website stonden! Kennelijk was de knop voor het maken van een foto via de webcam!!
