Deze dag gingen we ‘s middags weer op pad voor een aantal stempels voor de geocoin. We kwamen als eerste bij een prachtig klein meertje. Toen we aankwamen werden er net trouwfoto’s gemaakt. Daarna was het meertje zo’n beetje voor onszelf. Wat een heerlijke plek!
Daarna gingen we door naar de volgende locatie: een waterval. lees meer
Vandaag gingen we eerst eventjes plonsen in het zwembad. Omdat het zonnetje al snel wegging (zoals elke keer als we gingen zwemmen), waren we er na een uurtje wel weer klaar mee. Wat dan te doen?
Er was een geocache (‘Winkelbergsee’) en dat was meteen ook de route van een geolehrpfad. Dus leuk en leerzaam voor kinderen en voor ons. We moesten 8 punten bij langs in ongeveer 7,5 km. Net zoals altijd moest er wel heuveltje op gelopen worden en dit was af en toe best even zweten. Joost hield niet alles vol en ging af en toe bij Sebas op de nek. Elk punt dat we vonden, moesten we stansen op de schatkaart. lees meer
Op geocaching.com zag ik dat er 9 speciale geocaches in het dal verstopt zijn. Als je daar 5 van doet, dan krijg je bij het toeristenbureau in Längenfeld een speciale Ötztaler geocoin (met trackingnummer). Met een speciale kaart kun je loggen d.m.v. een stans in elk gevonden doosje, met z’n eigen patroon. De eerste cache die we hiervan deden was ‘Adlerblick‘. De locatie was vlakbij de camping, maar het startpunt van de tocht lag toch echt een heel stuk verder weg.
Na het zoeken van een parkeerplekje gingen we op pad. Eerst door het weiland met koeien, waar ze al stonden te wachten op ons. Na het knuffelen en aaien met een ‘lieve’ koe die de aandacht kennelijk heel lekker vond, gingen we onze weg vervolgen. Alleen de ‘lieve’ koe kwam ons achterna, eerst langzaam, daarna iets meer op een draf. Hij gaf Sebas nog een stevig ‘koppie’; een teken voor ons dat we toch maar sneller gingen doorlopen. Als snel was de situatie weer kalm en konden we richting de heuvel lopen. lees meer
We wilden wel heel graag een gletscher zien in Oostenrijk. We deden onze goede wandelschoenen en warme truien aan en namen nog een extra jas mee. En zo gingen we via de hoogste (tol)straat in Europa, de gletscherstraße, naar de Rettenbachferner. lees meer
De eerste echte dag op de camping. Het was best mooi weer, dus we hadden zin om, na zo’n lange reis, lekker kalm aan te doen en nog even te gaan zwemmen. Wat een mooie setting om te relaxen. Bergjes om je heen, zwembadje, blije kids en….. donkere wolken onze kant op. Maar we vermaakten ons prima. De glijbaan was voor Joost ook mooi om alleen van af te gaan. Geen trap, maar een heuvel en een doorglijopvangbak. Dus hij kon lekker z’n gang gaan (en wij lekker blijven liggen).
Toen het toch echt wat te fris werd, zonder zonnetje, zijn we weer naar de tent gegaan. Daar heb ik binnen moeten koken.
Omdat onze picknicktafel buiten kletsnat was van de regen, hebben we maar in de tent op kratjes op de grond gegeten. Echt kamperen! Vond het eigenlijk best wel leuk!
