Nog eventjes en dan is het zover: Maarten 1 jaar oud! Wat een mijlpaal!!!

Nog eventjes en dan zijn Sebas en ik 1 jaar ouders van een ontzettend lieve schat. En zo zie ik het ook. Het is een schat! Iemand die me heel dierbaar is, waar ik heel trots op ben.

Allerlei gevoelens en gedachten gaan nu door me heen. Vooral denk ik de afgelopen dagen veel terug aan die tijd vlak voor de geboorte en uiteraard aan een jaar waarin heel veel is gebeurd.  Waarin Maarten zo ontzettend is gegroeid. Van een hulpeloos wezentje naar een ventje met een eigen willetje en karakter.  Aan een ventje die zijn eerste woordjes heeft gezegd: “aai” , “da(g)”, en “bah” (=lekker). Ik denk ook aan een ventje die begonnen is met omrollen (wat was dát al een mijlpaal), toen ging tijgeren, daarna kruipen en nu toe is aan zijn eerste stapjes (met babywalker, rond de tafel.)

Ook heb ik veel bewondering voor Sebas, die zo ontzettend leuk met Maarten omgaat. Lekker dollen, geinen, samen kruipen op de knieën, gekke geluidjes maken en lachen. Maar ook als Maarten verdrietig is, kan Sebas vaak heel goed zorgen dat hij weer vrolijk wordt. Wat genieten we samen toch van het bedtijdritueel, wat we altijd samen doen. Sebas poetst zijn 8 tandjes en ik verschoon hem. Samen leggen (of jonassen) we hem  in bed en krijgt hij kusjes van beer en schaap en als afsluiting zingen we samen een liedje. Wat er ook gebeurt, we proberen hem samen in bed te leggen. Een heerlijk moment. 

Ook onze families zijn gek op Maarten. Beide opa’s en oma’s passen met plezier op en we zien dat Maarten altijd vrolijk is, als we weer thuis komen. Ook de ooms en tantes gaan zo leuk met hem om. Ook dat is een genot om te zien. Dat hij zo geliefd is, maakt me erg trots en blij.

Ik blijf me elke dag weer verwonderen over mijn mannetje. Wat is het toch bijzonder om een kindje te mogen hebben en hem elke dag te zien groeien. 

Ik geniet vandaag nog van mijn baby. Maar vanaf morgen van mijn lieve dreumes!