Hij lijkt wel een klein crimineeltje zo hahaha. Hopelijk blijft ie altijd erg lief, ondanks z’n stoere looks!!
Month: April 2011
Bevallingsverhaal
Op dinsdag 29 maart om 13.45 uur, had ik een afspraak staan bij de verloskundige en haar stagiaire. Toen we binnen waren, stelde de stagiaire voor me te strippen om zo de bevalling proberen op te wekken. Na inwendig onderzoek bleek dat het strippen mogelijk was, omdat ik al een kleine 2 cm ontsluiting had. Toen we weer thuis kwamen, kreeg ik al snel last van mijn rug. Een vervelende, zeurende pijn onderin.
De hele dag verder was het rustig. We hebben nog boodschappen gedaan en Sebas is op tijd op bed gegaan omdat hij woensdag weer moest werken. Ik ben zo tegen 12 uur ’s nachts op bed gekropen, maar echt slapen kon ik niet.
Om 01.30 uur werd ik overvallen door een heftige pijngolf, die maar niet over leek te gaan. Ik ben maar naar beneden gegaan, waar ik nog meer last kreeg van weeën. Ik hoopte zo dat dit niet voorweeën waren, maar het echte werk! Na 2 uur last te hebben gehad, heb ik om 03:30 uur Sebas ook maar eens wakker gemaakt en hem verteld dat ik dacht dat het begonnen was. Hij mocht van mij nog wel even blijven liggen (voor het geval dit toch voorweeën waren), maar hij kwam om 04:00uur toch maar uit bed en heeft zijn dekbed meegenomen naar beneden, waar ik in de kamer zat te puffen. Ik kon het allemaal nog prima behappen, mits ik maar meteen met de weeën meezuchtte. Soms was ik te laat en dan kon ik het moeilijk verwerken. De weeën kwamen heel snel om de paar minuten, maar we belden de VK nog niet. Ik vond het zonde om ze uit bed te bellen, als het nog niet nodig was. Om half 8 vond ik dat ze nu wel eens uit bed mochten komen en heeft Sebas gebeld. Drie kwartier later om 08.15 uur, kwamen ze met z’n tweeën er aan. Ik werd onderzocht en tot mijn grote teleurstelling had ik nog steeds maar 2 tot 3 cm ontsluiting. Waar had ik dan de afgelopen 6 uur aan gewerkt??
Moviestar
Hier gaat het nu goed. Gisteren ben ik voor het eerst weer op pad geweest. We zijn met z’n 3-en boodschappen gaan doen bij de Jumbo. En ik wou ook nog wel even naar de Santing toe, had ik zo bedacht toen we de deur uitstapten. De kraamverzorgster had al geadviseerd om eerst maar de supermarkt te proberen, voordat we hele wandelingen gingen maken. Nou…. dit viel al enorm tegen! Halverwege de supermarkt kon ik niet meer fatsoenlijk staan. Het leek of alles naar beneden ging zakken. Ben toen maar met Maarten weer naar de auto gegaan, terwijl Sebas de rest van de boodschappen deed. De Santing kon ik dus wel vergeten 😉 Weet ik ook weer dat ik niet teveel hooi op m’n vork moet nemen.
Verder groeit Maarten nu wel goed. Het heeft een hele tijd stil gestaan, maar sinds donderdag zit er flinke groei in. Hij moet nog 10 gram en dan zit hij weer op zijn geboortegewicht van 3830 gram. Ook houdt hij zijn temperatuur nu goed op peil. We hebben dus een goede keuze gemaakt door over te stappen op kunstvoeding.
Kunstvoeding
Zo…. ik zit hier nu achter de pc met een roseetje! De kogel is door de kerk: we hebben kunstvoeding gehaald en we zijn nu klaar met borstvoeding. Acht dagen nu hebben we lopen aanmodderen met borstvoeding en het voelde niet meer goed. We werden van alles erg onzeker en hebben dus besloten om met kunstvoeding te starten. Jammer, maar helaas. Maarten dronk gewoon (naar ons idee) niet goed aan de borst, viel telkens in slaap en we twijfelden over de hoeveelheid achtermelk die hij (niet) binnen kreeg. De vraag was steeds: hoe lang ga je nog door? De verloskundigen zijn nu ook al 4 dagen achter elkaar met ons probleem bezig en de kraamverzorgster heeft er ook alles aan gedaan (en mama en papa ook)
We zijn er nu gewoon klaar mee, het moet nu gewoon goed gaan. We moeten allemaal een ritme gaan opbouwen, zodat als Sebastiaan woensdag weer aan het werk gaat, ik en Maarten ook onze draai gevonden hebben.