Maarten


 

Mooi weer, geen broek om aan te trekken..

1 reactie

Wat genieten we van het mooie weer, althans… als Maarten zodanig rustig is dat we fatsoenlijk buiten kunnen zitten. Afgelopen vrijdag was het helemaal mis: Maarten huilde van 08.30 tot 15.30 uur bijna aan een stuk door. Ik kon het de buren niet aan doen om met hem buiten te zijn. Niets hielp: speen niet, melk niet, schone luier niet, dekentje af, dekentje erop… pfff… wat was ik radeloos. De eetafspraak bij mijn ouders heb ik maar afgezegd.

Zaterdagochtend ging het wel ietsjes beter, maar moest ik steeds bij hem zijn om de speen in z’n mond te houden, dan bleef hij kalm. Ook een flesje kalmeerde hem niet. In de middag ging het een stuk beter gelukkig. We zijn naar het centrum gewandeld en hebben daar wat boodschapjes gedaan. Ook maar eventjes naar de C&A geweest om daar wat goedkope zomerbroeken te kopen. MAATJE 42!!! Pfffff. Ook al zat ik na 1 week alweer op mijn startgewicht, de vetverdeling is hier en daar wat veranderd. Geen broek kon ik meer aan. Wat een tegenvaller!! Ik was er toch wel vanuit gegaan dat ik wel weer m’n oude zomerbroeken aan kon, maar niet dus. Nog maar even flink wat oefeningen doen, denk ik. En ik laat de chocola ook maar staan…… 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

Gedoogbeleid

1 reactie

Onze katten moeten nog niet heel veel van onze nieuwe aanwinst weten. Als Maarten begint te huilen, is er vaak al snel geen kat meer in de kamer te vinden. Gisteren sprong Luna ‘per ongeluk’ in de kinderwagenbak om snel tot de ontdekking te komen dat dit een grote fout van haar was. Het fleecedekentje zag er ook zo uitnodigend uit, maar wat daaronder lag, was niet waar ze op gerekend had.

Toch is het me laatst gelukt om Maarten te voeden met Luna op schoot. Anders komt ze nooit bij me liggen, maar ze had waarschijnlijk zin in een warme schoot. Tja… en als Maarten dan gevoed moet worden, dan gaat dat natuurlijk voor. Wonder boven wonder liet ze zich niet wegjagen en bleef heerlijk liggen. Ook bij Sebas was het al eerder ‘raak’. Ze heeft, meer nog dan Nero, behoefte aan gezelligheid. Nero is nu ontzettend veel buiten. Hij is ook erg afgeslankt, want hij ligt nu niet meer de hele dag op de bank lui te zijn.

 

 

 

 

 

 

 


 

Bevallingsverhaal

1 reactie

Op dinsdag 29 maart om 13.45 uur, had ik een afspraak staan bij de verloskundige en haar stagiaire. Toen we binnen waren, stelde de stagiaire voor me te strippen om zo de bevalling proberen op te wekken. Na inwendig onderzoek bleek dat het strippen mogelijk was, omdat ik al een kleine 2 cm ontsluiting had. Toen we weer thuis kwamen, kreeg ik al snel last van mijn rug. Een vervelende, zeurende pijn onderin.

De hele dag verder was het rustig. We hebben nog boodschappen gedaan en Sebas is op tijd op bed gegaan omdat hij woensdag weer moest werken. Ik ben zo tegen 12 uur ’s nachts op bed gekropen, maar echt slapen kon ik niet.

Om 01.30 uur werd ik overvallen door een heftige pijngolf, die maar niet over leek te gaan. Ik ben maar naar beneden gegaan, waar ik nog meer last kreeg van weeën. Ik hoopte zo dat dit niet voorweeën waren, maar het echte werk! Na 2 uur last te hebben gehad, heb ik om 03:30 uur Sebas ook maar eens wakker gemaakt en hem verteld dat ik dacht dat het begonnen was. Hij mocht van mij nog wel even blijven liggen (voor het geval dit toch voorweeën waren), maar hij kwam om 04:00uur toch maar uit bed en heeft zijn dekbed meegenomen naar beneden, waar ik in de kamer zat te puffen.  Ik kon het allemaal nog prima behappen, mits ik maar meteen met de weeën meezuchtte. Soms was ik te laat en dan kon ik het moeilijk verwerken. De weeën kwamen heel snel om de paar minuten, maar we belden de VK nog niet. Ik vond het zonde om ze uit bed te bellen, als het nog niet nodig was. Om half 8 vond ik dat ze nu wel eens uit bed mochten komen en heeft Sebas gebeld. Drie kwartier later om 08.15 uur, kwamen ze met z’n tweeën er aan. Ik werd onderzocht en tot mijn grote teleurstelling had ik nog steeds maar 2 tot 3 cm ontsluiting. Waar had ik dan de afgelopen 6 uur aan gewerkt??

lees meer →


 

Moviestar

1 reactie

Hier gaat het nu goed. Gisteren ben ik voor het eerst weer op pad geweest. We zijn met z’n 3-en boodschappen gaan doen bij de Jumbo. En ik wou ook nog wel even naar de Santing toe, had ik zo bedacht toen we de deur uitstapten. De kraamverzorgster had al geadviseerd om eerst maar de supermarkt te proberen, voordat we hele wandelingen gingen maken. Nou…. dit viel al enorm tegen! Halverwege de supermarkt kon ik niet meer fatsoenlijk staan. Het leek of alles naar beneden ging zakken. Ben toen maar met Maarten weer naar de auto gegaan, terwijl Sebas de rest van de boodschappen deed.  De Santing kon ik dus wel vergeten 😉 Weet ik ook weer dat ik niet teveel hooi op m’n vork moet nemen.

Verder groeit Maarten nu wel goed. Het heeft een hele tijd stil gestaan, maar sinds donderdag zit er flinke groei in. Hij moet nog 10 gram en dan zit hij weer op zijn geboortegewicht van 3830 gram. Ook houdt hij zijn temperatuur nu goed op peil. We hebben dus een goede keuze gemaakt door over te stappen op kunstvoeding.