Woensdag: “Mama, ik wil wel weer een keertje een broodje met ei van de McDonalds”…..
Maarten en ik douchen samen. Dan drukt hij tegen mijn billen en zegt:
“Jouw billen lijken net pudding”
Joost is wakker en Maarten wil er wel alvast naar toe. Mama moet nog even iets doen op de computer en zet de webcam aan. Dan zie je dit….. 😉
Overigens klopt het geluid niet helemaal met het beeld.
De laatste dagen van de vakantie waren alweer aangebroken. Het gaat toch ook veel te snel voorbij.
Donderdag gingen we, behalve ‘s ochtends zwemmen, nog even naar een ‘Waldspielplatz’ in het naastgelegen dorpje Bollenbach.
Maarten en ik hebben daar nog een poging gedaan om de geocache te vinden. We moesten de heuvel omhoog via een smal paadje. Toen we eenmaal vlakbij waren (nog 25 meter te gaan), bleek dat we nog een stuk heel steil omlaag moesten (of misschien via een ander paadje??) Daar gingen we ons in elk geval niet aan wagen, dus we zijn weer naar beneden gegaan om gauw weer verder te spelen.
Toen het ging regenen, zijn we weer weg gegaan om (heel impulsief) weer uit eten te gaan in Haslach, bij hetzelfde restaurantje als eerder. Maarten vond de pasta daar zó lekker en wij vonden het ook geen straf 😉
Wat is een vakantie zonder kasteel? Voor ons is het een must! En zowaar was er eentje vlakbij. Helaas wel helemaal gerestaureerd (beetje té nieuw nu), maar toch leuk om even te bezoeken. Daarna gingen we naar de stad Offenburg.
Er zijn daar ontzettend veel leuke kunstwerken waar kinderen mee konden spelen (en soms ook nat worden) en dat trekt natuurlijk enorm. Bij de spuiters is Maarten helemaal nat geworden, omdat hij uitgegleden is, of omdat hij gewoon het water bij zijn broekspijpen in liet spuiten.
