Vanmiddag ben ik dan eindelijk aan de slag gegaan met transferpapier en de rompers. De hele week wilde ik dit al doen, maar het kwam er steeds maar niet van.
Regelmatig speur ik op internet naar leuke items van het prentenboek ‘Raad eens hoeveel ik van je hou’, maar het moet allemaal uit de V.S. of U.K komen want in Nederland heb je niet veel. Voor de babykamer heb ik toen de muurstickers besteld in Engeland.
Aangezien er niet zo veel is (of veel te duur), dan zelf maar aan de slag met de scanner, printer, photoshop en de strijkbout. Het resultaat staat hiernaast. ‘k Vind ze superleuk en kan niet wachten om z’n rompers aan te trekken (ik trek ze niet aan natuurlijk).

                                                                                                                                 Vandaag zijn we ook weer naar het consultatiebureau geweest. Schrik niet, beste lezers….. 7.280 gram (1,5 kilo erbij!!) en zijn lengte is van 61 naar 65 cm gegaan. Hij groeit dus GOED! Ik heb de verpleegkundige ook maar gevraagd of hij niet TE dik is, maar dat vond ze niet, gelukkig. En met als hoogtepunt van dit bezoekje weer 2 lekkere prikken. Hij trok dat toch bijzonder slecht :'( ….

Ik kon al een aantal weken geleden niet wachten totdat het vaderdag zou zijn! Het idee was om Maarten z’n hand en voetafdruk te maken in klei. Ik had een setje gekocht en m’n moeder en ik zijn aan de slag gegaan met Maarten als lijdend voorwerp. Het ging goed, totdat ik de volgende dag al een grote scheur zag. De klei was toen al te droog om er nog wat mee te kunnen. Mislukt dus. Een paar dagen later heb ik een gipsafdruksetje gekocht. Beetje jammer dat het gips een beetje te snel hard werd, en ik dat niet zo gauw door had. Ook dit was dus mislukt. Dan maar een hele boel canvasdoekjes kopen en verf. Als er dan 1 mislukt hebben we nog een aantal voor nieuwe pogingen. Dit ging gelukkig wel goed! Ook mijn gipsen buikafdruk is nu bedrukt met 2 blauwe voetjes!

Het leuke was nog wel dat Sebas ons bekeek, op het werk met de webcam, terwijl ik Maarten in bad deed. Ik kreeg de vraag gemaild of Maarten al schoon was. Ik was zo aan het boenen mailde hij nog. Maar gelukkig zag hij niet dat het water en het washandje wel erg blauw waren. Hieronder het resultaat in een filmpje.

Mag je dat zo noemen? Officieel is onze zwangerschap begonnen op 17 juni 2010. Alhoewel ik op deze datum feitelijk nog niet zwanger was, is het wel gebruikt om de uitgerekende datum vast te stellen. Laten we het zo maar noemen: Joepie-dit-was-de-laatste-keer-ongesteldheidsdag!

Ik moet zeggen dat ik wel blij ben, dat de rust in mijn lichaam is wedergekeerd. Een zwangerschap doet veel met je, ook al had ik geen last van misselijkheid o.i.d. Ik had een ‘gouden’ zwangerschap. GENOTEN heb ik van alle bewegingen die Maarten maakte in mijn buik. En wat was het leuk als ik dat met Sebas kon delen (onder het genot van een buikmassage ;-))!  

Maar ik ben blij dat ik weer van mezelf ben en ik mijn lichaam eventjes niet meer hoef te delen. Dat ik weer kan doen wat ik wil. Bewegen zoals ik wil en niet te vergeten…. Slapen zoals ik wil! Heerlijk weer op mijn buik liggen met 1 been lekker opgetrokken. Mmm, wat kan een mens daar toch van genieten!

Wat doe je als je kindje lekker in zijn bedje ligt, en jij hebt geen zin in het huishouden (heb ik nooit….sorry mam!)  Nou…. lekker photoshoppen! Ik had vanmiddag eerst al een paar foto’s gemaakt van Maarten met een knuffel. Maar omdat de achtergrond niet erg leuk was, heb ik er maar wat anders van gemaakt. Vind ‘m zelf wel geslaagd, maar op- en of aanmerkingen mag altijd 😉