Maarten krijgt een kopje thee van mij.
“Mama, ik kan m’n ogen niet geloven dat ik een kopje thee mocht.”
(alsof hij dat nooit krijgt…. haha)

Maarten is op zoek naar rommel voor z’n vuilniswagen. Ik zeg tegen hem: “Je kunt die cupjes (van het koffieapparaat) wel pakken.”
Maarten: “Dat mag ik toch niet gebruiken, die make-upjes?”

Maarten: “Mama, waar is jullie telescoop?”
Mama: “Dat hebben we toch niet?”
Maarten: “Daar waar je de hartslag mee kunt horen.”
Mama: “Ah… Je bedoelt een stethoscoop!”

Geplaatst met WordPress voor Android

Nou, nou, poeh, poeh… het is eindelijk gelukt: Maarten heeft op de wc gepoept!

Het ging zeker niet van harte. Hij moest poepen en wilde dat, zoals altijd, in de luier. Maar helaas… papa ging daar niet mee akkoord. Dus meneer werd op de wc gezet. Huilen… tieren… maar Sebas was vastberaden. Helemaal omdat hij ‘s nachts ook nog een luier om heeft. Dan zou hij het dan waarschijnlijk wel doen. Nee… het moest nu gebeuren (al tijdens het avondeten). Tot 19.45 daar eindelijk de verlossing was.

Nu moeten we wel zeggen dat we Maarten enigszins hebben ‘verneukt’.  Hij kreeg op de wc een luier ‘om’. Maarten dacht dat ie helemaal om z’n bips zat, maar nee…. alleen de voorkant was dicht, de achterkant was open. Toen wou meneer wel persen, dus: Floep! Daar ging het de wc in!

En als je hem nu hoort praten….. Kijk zelf maar:

Maarten ligt in bed en zegt vlak voordat het licht uitgaat:
“Mag ik nog een kusje en een knuffel?” en dan heel lief:
“Mama, jij bent mijn mama. Ik wil geen andere mama…”

Geplaatst met WordPress voor Android