Vandaag zijn we voor de 20 weken echo naar New Life geweest. Wat vond ik dat spannend! Gelukkig is alles goed, voor zover ze dat nu kunnen zien, natuurlijk. We hebben het helaas niet allemaal op film kunnen opnemen. Ik had wél een camera  meegenomen, maar met lege batterijen 🙁  Dus heeft Sebas wat filmpjes gemaakt met zijn telefoon. Helaas dus iets mindere kwaliteit, maar beter iets dan niets!!!

We hebben o.a. gezien dat hij (ja, het wordt een jongetje!!!) druk aan het happen/slikken was. Ook kregen we af en toe een stukje in 4d te zien.

Maarten was minder blij met het nieuws dat hij een broertje krijgt. Hij wou liever een zusje. Op de vraag: ‘Waarom wil je liever een zusje?’ antwoord hij dan met ‘Die gaat niet met mijn shovels spelen en op mijn fiets fietsen!’  Oftewel; hij is bang dat zijn babybroertje alles van hem gaat afpakken en dat doet een zusje natuurlijk niet, haha.

De volgende dag had hij wél een leuk spelletje bedacht wat hij met zijn broertje kon gaan doen: samen een duplo spoor bouwen. ‘Dan doet mijn broertje de trein aan en ik het weer uit.’

Dat gaat vast heel gezellig worden!

Vandaag zijn we naar de verloskundige geweest voor de 12 weken echo. We zitten vandaag precies op 12 weken, dus alles loopt voorspoedig.

Maarten weet het sinds vandaag ook. Voordat we een bezoekje zouden brengen aan de VK hebben we het hem verteld. Hier ging  wat ‘voorwerk’ aan vooraf:

Al sinds een aantal weken geleden heb ik regelmatig met hem de echofilmpjes bekeken, van 3 jaar geleden. Hij vond dat al heel interessant en regelmatig vroeg hij of hij zichzelf mocht zien in mama’s buik (op de pc). Hij was dus al op de hoogte van het idee ‘echo’. Gisteren hadden we Hidde en Jante op bezoek. Hij deed heel lief met Hidde en ik vroeg hem of hij ook wel een baby zou willen (een broertje of zusje) en dat wou hij wel (gelukkig maar, haha).

Dus toen we met z’n allen op het scherm keken tijdens de echo, wist hij wat hij zag.  Toen de afspraak voorbij was en we nog even moesten wachten voor een nieuwe afspraak, was hij zó onder de indruk dat hij een hartslag had gehoord! Hij babbelde continu over hartslag, dat hij dat gehoord had en hoe het klonk. Ook in de auto ging het maar door.  En natuurlijk ook thuis.

Maarten: ‘Heb ik ook een hartslag in mijn buik?’
Linda (VK): ‘Jij hebt dáár je hartslag (ze wijst naar zijn hart). In jouw buik zitten jouw broodjes’

Maarten: ‘Dat is mijn broertje!  [……]  Hij schopt tegen het plafond!’

Maarten: ‘Hartslag deed toedoenk toedoenk’

Maarten: ‘Mama, deed de mevrouw lijm op jouw buik?’
Ik: ‘Nee, lieverd, ze deed gel op mijn buik.’
Maarten: ‘Maar dat moet toch niet op jouw buik? Dat moet toch in je haar?’