De laatste dagen doen we niet veel meer. We zien vanaf de camping nog hoe de bergreddingsdienst iemand redt met de helicopter. Met het blote oog is niet veel te zien, maar met de telelens op onze camera wel;-)
Verder maken we ons gereed voor de reis naar huis en we relaxen nog wat. Ik koop nog stiekem 2 WIDI’s voor de jongens, die er erg blij mee waren. We hopen dat het de laatste nacht niet gaat regenen, maar helaas. De tent moet nat worden ingepakt. Thuis zetten we hem wel weer op. Geen probleem, zo gepiept.
De terugreis verloopt, op de file op de gallige Fernpass na, voorspoedig. We vertrekken om 11.30 van de camping en we gaan in 1 dag terug naar huis rijden. We rijden zelfs Emile, Irene en hun kids tegemoet, want die gaan die dag ook naar Oostenrijk op vakantie. We volgen elkaar via Whatsapp tracker en we zien dat we vlak bij elkaar zijn op een gegeven moment. Erg grappig. Op de grens bij Ter Apel krijgen we een bericht van m’n ouders: “Welkom in Nederland“. Ook zij volgen ons. We laten een bericht achter: “Kijk maar even goed op de App” en dan zien ze dat we de Oosterstraat inrijden. Ze staan bij de voordeur en we drinken nog even een kop koffie om 23.30 uur. Dan naar huis. De soep van schoonmoeder staat in onze koelkast te wachten. We warmen de soep op, doen de stokbrood met kruidenboter op een bord en we smikkelen om 00.30 er nog heerlijk van. Dan tijd om op bed te gaan. De bagage komt de volgende dag wel.
